Egotystyczny wróżbita racjonalista, samolubny, autopromocyjnie zakręcony psychotyczny hodowca kotów (chwilowo bez trzody) pijący bardzo niewiele alkoholu, czerpiący korporacyjne profity diler globalista, skarbnik kozienickiego oddziału partii Zielonych – wieczorządzący związków zawodowych w Elektreopłowni, amator piłora, użytkownik foto kamery, sportowiec na emeryturze, wiecznie wracający do kraju emigrant, niespełniony student, biznesmen pracujący na kontrakcie, wyrachowany chłodnik kochanek, incydentalny grzybiarz, rowerzysta z przymusu, biegacz z wyboru, zbieracz złomu i koruchów z mleka, emocjonalny kaleka. Osoba poranna, lubiąca „prawdziwą muzykę”.
Jak się kroi świnie od ryja do ogona Pojechały do miejsca na wschodzie Polski, które znane jest na świecie z togo, że hoduje się tam najlepsze w ogóle Araby. Pokazują na fejsie zdjęcia, na których karmią zwykłą krowę. Na Majówke. Żeby wiedziały… Dla mnie pierwszy dzień maja, tak celebrowany w kraju, mimo wszystko, pomimo historycznych […]
Zaostrzone objawy przyczyn No i miałem sen! Wędkowałem na rzece. To nic, że tu miałem (mam?) łapać na oceanie. Łapałem we śnie pstrągi, chyba pstrągi. Nie znam się na rybach aż tak dobrze. Nie znam się na rybach aż tak dobrze, żeby rozróżniać gatunki. Tym bardziej egzotyczne. A pstrągi, które łapałem, były z deka egzotyczne. […]
Zaostrzone objawy przyczyn No i miałem sen! Wędkowałem na rzece. To nic, że tu miałem (mam?) łapać na oceanie. Łapałem we śnie pstrągi, chyba pstrągi. Nie znam się na rybach aż tak dobrze. Nie znam się na rybach aż tak dobrze, żeby rozróżniać gatunki. Tym bardziej egzotyczne. A pstrągi, które łapałem, były z deka egzotyczne. […]
Patrz! nie powie „już”… Wstawać z rozpoczęciem porannej audycji radiowej „Trójkowy Budzik”! Czwarta rano, do szóstej – czas trwania audycji, czas budzenia się, wybudzania, pierwszych kaw, papierosów, sprawdzania maili i słuchania. Słuchania tego co mówią, jak. Tak zazwyczaj bywało, takie były chęci, jeśli tak się składało, dzień miał przepoczwarzać się naturalnie, miał rodzić się bez […]
Mam wszystko, nie mam pieczywa To było jeszcze w czasach przed – islandzkich. Siedziałem na Świętokrzyskiej i miałem wszystko: papier toaletowy, szynkę, telefon, komputer, wiadomość z ZUS, kiedy i ile, miałem kontakt, miałem złe wieści, ale w miarę dobre przeczucia, ser żółty, gulasz, odwagę, by wyjść i pojechać. Nie miałem nadziei. Miałem chęć radzić sobie […]