Egotystyczny wróżbita racjonalista, samolubny, autopromocyjnie zakręcony psychotyczny hodowca kotów (chwilowo bez trzody) pijący bardzo niewiele alkoholu, czerpiący korporacyjne profity diler globalista, skarbnik kozienickiego oddziału partii Zielonych – wieczorządzący związków zawodowych w Elektreopłowni, amator piłora, użytkownik foto kamery, sportowiec na emeryturze, wiecznie wracający do kraju emigrant, niespełniony student, biznesmen pracujący na kontrakcie, wyrachowany chłodnik kochanek, incydentalny grzybiarz, rowerzysta z przymusu, biegacz z wyboru, zbieracz złomu i koruchów z mleka, emocjonalny kaleka. Osoba poranna, lubiąca „prawdziwą muzykę”.
Obserwowałem rodzącą się bólach wiosnę tego roku. Dalej ją widzę. Ciągle tej przemiany bolesnej doświadczam. Marznę, to przegrzewam się na co dzień. Jednego dnia z ranczara tania guma chińskich trampek przymarza mi do obsranych chodników blokowiska. Tego samego dnia zdejmuję kurtkę, gorąco, zdejmuję bluzę, dalej za ciepło, zdejmuję sweter, lepiej, ale nie dobrze; zostaje w […]
Rzygać już się chce na tą polaryzację, ale i tego Lanego Poniedziałku są plusy oraz minusy. Plusem jest to, że normalny człowiek, a taki męczy się w pracy, nie musi iść tego dnia do roboty. I to zazwyczaj nie jest pierwszy dzień, kiedy nie idzie. To zazwyczaj jest trzeci dzień z rzędu, kiedy nie idzie. […]
gender w triduum paschalne Kobiety z którymi sypiam, badam. Czasem tylko organoleptycznie, za pomocą języka robię im dobrze, dłońmi podróżuje po ich krągłościach i innych kościach. Niektóre z nich badam też na okoliczność przekonań politycznych. Kobiety, z którymi sypiam, interesują mnie nie tylko jako obiekty seksualne, czasem też ciekawy jestem tego, co jest bliskie […]
– Kłaniam się – pożegnał mnie głos w słuchawce. I wtedy pomyślałem, że tak mawiał mój ojciec. „Cześć, kłaniam się”… I zaraz pomyślałem, że tak muszą mówić ludzie starszego pokolenia. Ja bym tak nie powiedział. „Kłaniam się” brzmiało mi w głowie, kiedy spojrzałem na kartę pacjenta. Rocznik osiemdziesiąty piąty. Trzydziestojednoletni gość. Liczący sobie trzy […]
Miałem już odsunąć ten deseń w cień. Jednak nie mogę. Deseń ten nawiedza mnie jak jakiś estetyczny koszmar. Uderzę w deseń dźwięcznie, acz lekko. Jednorazowo. Uderzę i zmilczę. Chodzi o tą trzeźwość. Chodzi za mną przekonanie, że to jakieś więzienie jest. Trzeźwość – więzienie. Stronienie od trunków – separacja i izolacja. Im dłużej pozostaję trzeźwy, tym […]